De Drentse eiken hebben het moeilijk. Waar de lente het bos transformeerde tot een groene oase, zijn er nu op veel plaatsen eiken met weinig blad te zien. Hoe dat komt? Door de duizenden rupsen en larven die zich tegoed doen aan de malse eikenbladeren.
Volgens collega André Efftink is er geen reden tot grote zorgen; de exemplaren die nu worden kaalgevreten, hebben nog tijd om zich te herstellen. De bomen zullen in de periode van begin juni tot half juli Sint-Jansloten vormen: nieuwe twijgen en bladeren. Aangezien de meeste rupsen tegen die tijd volgroeid zijn, zullen bomen niet opnieuw volledig worden kaalgevreten. Wel verliezen ze enorm veel energie door de kaalvraat en verslechtert de conditie. Efftink: “De rupsen eten de motor van de boom [het bladgroen] op. Om nieuwe knoppen en bladeren te maken, moet er hard worden gewerkt. Daarnaast zijn de afgelopen jaren erg droog geweest, bomen hebben daar ook stress van gehad. Het koele en natte voorjaar gaf hoop op herstel, maar door de rupsen moeten ze opnieuw een tegenslag incasseren.”
Voedseltekort
Als bomen geheel kaal worden gevreten, ontstaat voor rupsen een voedseltekort. Rupsen die nog niet genoeg hebben gegeten om te kunnen verpoppen, laten zich aan spinseldraden naar beneden zakken, op zoek naar (meer) voedsel. De duizenden rupsen die hun buikjes vol vreten, produceren heel veel uitwerpselen. Onder een boom die kaal wordt gevreten valt er dan ook een motregen van kleine poepjes.
Waar het voor de bomen een plaag is, is het voor de vogels een geschenk. In de omgeving is er eenvoudig veel voedsel te vinden voor hun jongen.